Yolun başında bulduklarımızı da yitirdik yar 
Ne yitirdiğimizi bulmaya çalışırken 
Oysa kaybettiğimiz kendimizden başka bişey değildi 
Kaybettin beni sevgili 
Bul beni kendinde, kendini bulduğun bende 
Bul sevgili 
Ne ben sığdım sana, ne sen kışı çevirebildin yaza bende 
Bütün mevsimler ihanet varlığına 
Varlığıyla bana anlam kazandıran insan 
Sevdanın hası suskun olanıdır 
Sus ve git.. 
Anlasana yar 
Ne yeni başlangıç kaldı hayatımızda 
Ne yeni başlangıca adım atacak güç 
Bulmuşken seni düştüm düşlerimden 
İhanet ettin yar, anlamsız kıldın kendini 
Ben kendim kaldım senin anlamsızlığına rağmen 
Sus ve git, git sevgili... 
Gidişin değil kalışın acıtıyor içimi 
Sus ve git yar!


(alıntı)